2
Yorum
4
Beğeni
4,7
Puan
1815
Okunma
Çok şey kaybettim öğrendiğim geçen hayattan;
Sınavını kazandıklarımdan bile sıfır puan aldım.
Balkano her gün yorgun güneşin çamaşırlarını astım
Ki uçlarından bile terim damlardı.
Güneşte nane gibi anıları kuruttum.
Ben acılarımın gözyaşlarını,
Evcimen bir kadın gibi titizlikle ve telaşla temizledim.
Bir evim bile olmadı içinde kaybolduğum.
İnsan hiç kaybolmak ister mi?
Ben işte kendi labirentimde kayboldum.
Uzaklara düşüncelerimle ışınlanarak vardım;
Uzaklar yürüyerek gelmez, sen uzaklara gidersin.
Uzaklar özlem ister, bak uzaklar da ayrılıktan anlar,
Uzaklarda ararsın adım adım kaybettiklerini...
Figen ANAR
5.0
67% (2)
4.0
33% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz