8
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
1701
Okunma
kendime gelmenin tam vakti derken
her güne bir har bırakır zaman
kış hüzünlerinden demlenen bir dem
buz tutmuş nehirler akıtır
göz bebeklerimden
zakkum çiçeklerine bezenir ruhum
sihirli gölgemin arafına sığınır
öykülerim karışır kana
düşlerim simsiyah katrana
illegal eylemler yaşatır
kurak iklimlerim bu cana
umudunu keser nihayet
güneş mim çeker sabahlarıma
yurt tutamaz bir türlü göçebe yanım
devasız dertler iner yamaçlarıma
metanetler musibetler
harlanır boğazımda düğüm düğüm
küstah bir yalnızlık düşer
ıslak taştan yastığıma
Müşteba Güneş
5.0
100% (9)