Nazarın, yanaklarımda dinlenirken;
Amansız bir isyana çağırır geceyi.
Göğsümün en kuytu yeri bilir,
Bana ait secereyi…
Gir bak derinlere, kulak ver o sese.
Nasıl da çukurlaşıp oyuluyor.
Kadife bir karanfil davetine.
Çoğalt dudağındaki kıvrımları,
Has çiçekler açsın lütuf ağacı,
Gül yaprağı dikenine dolansın.
Ve bir yıldız düşür,söz ile yazı arasına…
Silinip gitmesin yüzünden buse izleri.
Sümbülümsü kokumuz çoğalsın.
Azgın bir melek gibi,
güneşe kırbaç çalan,gök ve deniz…
Varsın zifiri karanlık olsun.
Gece, benim sırtımda yük,
Gün, senin bahtında aysın.
Sen, gözlerini ufuklarımdan ayırma.
Yoksa peşine düşecektir,
kurtlar masumluğumuzun !
Ölü kelebekler,tozunu dökecektir yanaklarımıza.
Sabah çimeninde taze çiy gibi…
Madem ki;ne yolculuk başladı,ne de yol bitti.
Yokluğum alnından öpmeden şimdi,
Sakla sen göğüs kafesinde sevgimi
Bilelim başımızın göğe erdiğini.
22.02.2017-Saat:16.07
Tokat/Niksar
Müşteba Güneş