Çelimsiz bir adamdı davut
dikildi heykeli floransa’da
kolları bir adamı yıkacak kadar derin
göğsü okyanusları taşıyacak kadar sığ
boydan 5 metreydi davut’un heykeli
nereden bakarsan bak
ideal adamdı rönesansda





yalnız bir çobandı davut
hayatında hiç kılıç tutmamış kadar yalnız
belki kurtlardan aldı cesaretini
gözüne kaç kişi bakmıştır bunca zaman
belki golyat
belki bir çoban yıldızı





yaman bir adamdı davut
sırtında saklı sapanı
güneşte eriyecek balmumlarını vuracak cinsten
suda boğulur gibi
adam balık tutar
adam koyun güder
kadın atına su verir
ölür öylece uçmak isteyenler





cesur bir adamdı davut
golyat’ı da acımadan bir tek o öldürebilirdi
ne kudüs sarsıldı kesilence boğazı
ne de bir daha konuştu israiloğulları
müziği çok severdi davut
en çok sözsüz olanları.













’Ocak