ben eller gibi odaya-pacaya gedemen
gayfada eller gibi şennenemen
düğün evlerine varıp da
“hayırlı osun bizimgız-bizim o(ğ)lan” öyle ya
“bi yardıma e(h)tiyaş var mı?”
“musavırınız varısa biz sa(hi)planalım” deye
okuculara sa(hi)p çıkaman
iki i(n)san yana varıp
uzakdan uza(ğa) da ossa selem-merip
bi iki gonşuynan mer(h)abalaşıp
olura-olmaza; iki-beşlik bozaman
davılın öğüne çıkıp da kolumu kaldırdığım görülmüş şey değil..
inanmazsın hemi valla-hemi de billa
utanıyorun kendimden

hinci bak garşılara, ne görüyon
dere şırıl şırıl akıyoru de(ğil)mi,
iki goyun sürüsü yayılıpduru
aşşa yanda; yannarında köpekleriynen çobannar
bi yarenniğe dutuşmuşlar
yeşilin envayı çeşidi birbirine keymiş galmış ağaşlar
sarısından, gızılından tütününe
gövyüzünün mavısı
buludun ağına sarmaş-dolaş gucaklaşmamış mı
öylene galmaz hışadan enmeycek mi ya(ğ)mır
güz yağmırıynan çimen göğermemiş mi?
bir cümbüş, bi irenk, bi coşgu, bi ahank yok mu?
ben görmeyyon!

i(n)sannar da aynı işdehe sontefi
irenk irenk, değil mi herbiri
söz temsili kimi bi(r) çalı
kimezi yemiş a(ğa)cı, kimezi gaya parçası
kimi toprak, kimi bulut
her birinin ötekine etiyacı var,
yamır ya(ğ)masa bişiy bitmez
goyunnar ne yeycek
gaya olmasa sel alı-ğeder topra(ğı)
düzü de biz ekip biçiyoz
dağlara sürmüşüyüz ağaçları..
eyi i(n)sannar gibi
hiş kimse hu irengin farkında deği(l)








dipnot:
Sontefi : en sonunda, ennihayet



DEVAM EDECEK