11
Yorum
36
Beğeni
5,0
Puan
2458
Okunma
öpülmeyi bekleyen yaralarımdan sızan
özden içre, gözyaşlarım
değdikçe şefkatinin tenine
çoğalır dudaklarımda acılarım
tut ellerimden yabancı
tuzundan kat yağmuruma
sarmışken karanlığın korkusu
korkma
yutacaksa yutsun zifire aldanmışlıklar
umut vaad eden özgürlükler
uçurumlara çıkar
sıyrılıp günahlarımızdan
bırakalım kendimizi
göğe çekilir gibi bir kuşun kanadında
titreye titreye ruhlarımız...
en masum halimiz değil midir
ölmek!
öp o en sevdiğin düşü morundan
öpmeden bir kadını yarasından iyileştiremezsin!
sude nur haylazca
5.0
100% (25)
Cevap Yaz
