Ses vermiyor çığlıklar, boşlukta kaldı sözler
Duman yüklü sığlığım, aşk ateşini közler

Yorgun olan ufkumda, eyvaha dalıyorken
Zamanımın öfkesi, huzuru alıyorken

Ağırlaştı önümde, rıhtımdaki izler
Tuhaflaşan yüreğim, hüzünle yolu izler

Sicim gibi fikirler, damla damla akarken
Rıhtımdaki günlerim, izleriyle yakarken

Umutsuz gözlerime, yeni bir derman geldi
Bu ufuksuz gönlümü, varlığıyla bir deldi

Kalbime derman veren, renkli hülyalarımdı
İçimde kıpırdayan, eski deryalarımdı

Bendeki fırtınalar, ilhamımla duruldu
Umutsuz yüreğime, aşk sofrası kuruldu

Artık işim olamaz, duman yüklü sığlıkla
Aşk kalpte taht kurarken, derdim olmaz çığlıkla

Med-cezir yaşadığım, bu bahar ateşinde
Gerçek aşkı yaşadım, içimin güneşinde

İlhamım kardeş oldu, tespih tespih ağladım
Kapattım dudağımı, yüreğimle çağladım

Emsalsiz zamanımın, sihri kalbe dolarken
İçimdeki huzurlar, günahları yolarken

Derinleşen hislerim, ufuklarımdan taştı
Bozgun yemiş ağlarım, sığlıklarımı aştı

Şimdi yeşil bahçeler, mırıldanıyor bende
Çoğalıyor muradım, aşkımın ateşinde

İçte kırılan faylar, yerine oturuyor
Olgunlaşan hislerim, umuda götürüyor

Zamanımın yaprağı, henüz yarın olmadan,
Efsunlu hülyalarım, yaprak yaprak solmadan

Can veren ilhamımın, ateşleriyle yandım
Yangının ağındayken, güneşlere dayandım

Bu med-cezir günümde, çileden zevk alırken
Arzulu hülyalarım, alevli renk alırken

Yarına girdiğimde, sızılar başlasa da
Yüreğimde tarifsiz, sancılar başlasa da

Yine de huzurumla, beyaz kefen olurum
Bu aşkın ateşiyle, alev tüten olurum

Bende denizler defter, yaşım kalem olurken
Bu med-cezir günümde, tenim meltem olurken

Dökülen yaşlarımla, huzura akacağım
Önümdeki yarına, umutla bakacağım

Başka çığlık dinlemem, bendeki reçete bu
İçimde yaşattığım, beste de güfte de bu

Hüzzamlar inleyerek, kalbimi ağlatsa da
Segahlar çağlayarak, özümü dağlatsa da

Zinciri yırtan nefsim, artık kararmayacak
Dudağımdan dökülen, sesim sararmayacak

Dök dilini Pervane, inleyen bülbüllerle
Yak içteki tülleri, gönlündeki güllerle