çocukluğumuzun masallarına devam

...
..
“-de!! ona gelecez
arkadaşdan çıkdı nere geldi
madem arkadaşlıkdan çıkdı
…….

bakın hinci;
dilkinin biri, ayıynan arkadaş olmuş
“-hadi” demiş,
“-falan yerdeki bağdan üzüm yeyelim”
oyusa bağcı dilkinin elinden illallah çekmiş
içinden “bi(r) yakalasam, derisini yüzecen” deye fırsant gollar,
yolunu gollayıp duruymuş,

bağcının malihüllesinden habarsız
iki gafadar bunnar elbirlik bağa dalmışlar
işdahlı işdahlı yeyip durukana
dilki; adı üsdünde gurnaz tabi,
bi yandan yeyo
bi yandan da,
bağcıyı tığlayo,
bi bakıyo ki
bağın sa(ha)bısı aşşa yandan gelip geli(r)
hemen durnunun deliklerine
iki üzüm denesi sokuyo

“-ayı epap valla benim garnım doydu” deyoru
ayıcık hiş bişiyden habarsız yazık
“-ne zaman len”
“-baksana burnumdan gelesiye yedim
hinci senin garnını doyurmanı beklesem
yola çıkdık mı
genş oldu(ğu)n uçu
sen beni beklemezsin eyisimi ben
yavaş yavaş yola düzüleyin”
ayı da saf ya, ne bilsin dilkinin tingozalığını
“-eyi madem
ben ıçcık daha yeyen seğidelek sana etişirin” deyo

dilki; okarıya çıkıyo,
bağcının menzilden gurtulunca barabar; basıyo yaygarayı
“-yetişin! bağda üzüm kalmayo!,
üzüm galmayoooo”
tabi bağın sahabı etişiyo
basıyo ayıya köteği
dilki ver yansın ediyo
“-vur sırtına ,
bire ğidi vur sırtına!”
..
..
..
ayı dayakdan güç-bela yırtıyo
bi ğün yakalayo dilkiyi
“-len………!
gel bakayın buruya
üzümcünün geldiğini gördün de
bana neye habar etmedin? hayın!
“-len ben, sana öyle
“üzümcü geliyo”,
“üzümcü geliyo” deyelek bağırdım ya”
..?

“-“vur sırtına vur sırtına” deyodun ya”
“-sen yannış annamışsın epap
ben sana “sırta gaş”,
“bireğidi sırta gaş”
deye bağırıyodum sana” demiş..

onun uçun dikliden uzak durcan
epap olmak zorunda galdıysanda
bağcıyı gollacan
emme sırtın zopa çekdiyse o başga!















devam edecek