1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
865
Okunma
Mir
Eğildi çevrinin tam ortasına aşkın
Makamını koruyamadı aklının
Dirlik düzenini savurdu
Sazı sözü bir tuttu
Mir
Cümle alemin diliyle söylendi
Kitabi kavlince indi çıktı kalbini
Sevda mavisi urbasını giyinmişti
Mir
Mahsusen bildi sevmesini
Çarmıhlarını söktü gölgesinden
Açtı her rengini sevincin
Aşk kere yunmuştu kanını
Mir
Kal dedi buyurgan bakışlarıyla
Özlemin kaslı yollarına koydu sözü
Hibesiz gövdesini bastı biperva aşka
Mir
Pespayeliğini kantarın topuzu yaptı
Ve hayatın her zenginliğini tarttı
Aşk şahika bir katılımdı
Her şeyden ağırdı
Mir
Mahcup ama mazlum
Bir ipe sarılmıştı sımsıkı
Bir masura gibi sarılan ömrünü
Bu ipe katmıştı
Mir
Mevlasız değildi
Ama mevali adımlarını sökmüştü yerden
Bin yıl geciken bir kararla
Aşkının mevalisi olmuştu