suya yansıyıp dönüyor geri
çiçek dalgalarının göğe yükselişi
yükünü düşürünce uçurtmalı yolculuklara
hafifleyen gülümsemeler takınıp
boşluğa uzatıyor sonumuzu

üç dört kişi bir arada oturuyorken kötü
kötülük edecek diye bu güzel rüyadan uyanılır mı
bırak kendini eski teyplerin sarmaş dolaş sesine
beni öp gramofonların cızırtılı hasretiyle

laleyi dürüp yedi sarhoşlar
geleceğe dair hislerin uçuk dalgalarından sıkıldı
ne kimse bir biriyle söyleşip konuşuyordu
ne de öpülesi dudakların kıvrımlarına dikkat ediliyordu
kaldırımlara dolup ıslandı aşk

ve karanlığın gizeminde üşüyen ağaçlar
kızıl çizgilerle avuttuyordu kendini
rüzgar susup saklayacaktı bir yerlerde
lütfedip söyleyecekti kelebeklerle kardeş
tükenmeyen rüyanın tadını

gelin eski günlerden bir samimiyet çalalım
vakit var deyip dostun gözlerinde
savrulup martılarla beraber
ürperirken tuzlu akşamların kıvamında
sarılıp ağlayalım birbirimize.