Şimdi sen yoksun ya,
Ben biraz daha mağlubüm savaşlarda.
Bütün hikayelerde biraz eksiğim.
Hiç ilgisi yokken bir boks maçında nakavt oluyorum mesela.
Borsalar düşüyor gözümden.
Teologlara küfrediyorum
Tanrı bana kızıyor.
Çok diplomatik kiziyor.
Ruhumu söküyor gökyüzünden
Kozmik bir acı yaşıyorum
Ellerim boşalıyor olduğu yerden.
Bütün çayları ödeyerek bir ağacın arasından geçip gidiyorum.
Sincaplar tükürüyor yollarıma.
Jileti yarama kaptırıyorum
Kan fişkırıyor damarlarımdan.
Halı kirleniyor, annem bana kızıyor.


Yani sen yoksun ya,
Gayri nizami bir göç başlıyor yüreğimde
Kabileler soykırıma uğruyor, dilini bende  birakarak.
İnliyor zamanın göbeğinde inançlar.
Tuhaf tuhaf ağıtlar ezberliyor dilim.
Tamlamalarda arıyorum yüzünü.
Yüklemine yüklüyorum hıncımı
Dolayli tümleçlerden geçiyorum
Ortalama üç saniyede bir geberiyorum.

sen yoksun ya,
Oturup kanserli bir hücreyle seni konuşuyoruz.
Kemoterapi ihya etmiyor bizi
Gün batımına bakıyorum
Raylar seni fısıldıyor kara trenlere
Bir tarih dersine taşınıyorum ortaokulun sıralarında
Taht kavgasında vuruyorum kardeşimin başını.
Önlüğüme tebeşirle sızıyorsun.
Bütün yazılı k/ağıtlarına ismini yazıyorum
Kalıyorum gezegenin bütün derslerinden.


şimdi sen yoksun ya;
Nepalli bir taksicinin taksisine binerek
Meksika sınırında inmek istiyorum.
Galiba sen yokken ben kayboluyorum.



pynst.