/incinmiş içten içe kendi kozasını örüyor insan
bir bulut gibi yağıp rahatlamak isterken gönül koyduğuna/


mavisini kaybetmiş deniz gibi bakma gözlerime!

her gece ama her gece
su ateşe ateş suya yürür şahlanarak


söyle!
kaç kez dünyanın en aptal aşığı hissine kapılır
kesip şah damarını uykuyu sarılır da
kaç kez ölür insan

dil lal
sızısına sağır cümle acıların üstündeyim
tam şuramda
titreyerek kurduğum nar dizimi cümleler

ruhumun duymayacağı günahlardan sakın kalbini!
yüreğime basarak göçüp gidenlerden
sol yanım toplu mezar

sayıkladığım mucizem
geceyi giymiş gökyüzünün en şık halisin
canımı acıtıyor yıldızlara dokunamamak
uzandığım uzaklık kadar uzat ellerini

tunanın kudurmuş sularına dalan gözlerimde üşüyen hayalin
doğup karanlığıma yansan dolunay gibi
şükür yağacak kirpiklerimden
ıslanacak duaya açılan avuçlarım...


bir ucundan tutunamadığımsa yaşamak
sana akan şu nehrin sularında boğuyorsa aşk
gün aşırı
dudaklarından öpmüş kadar ateşten yeminleri
dudağıma sırnaşan şu sarhoş gülüşüm gülüşüne
yangınım yangınına
suyum suyuna
küllerim küllerine karışsın!...

...ölmeden ben...


sude nur haylazca

28 ağustos 2016