1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
911
Okunma
Büyük ve güçlü odanın
Oksitli hatıraları içinde
Nefesli bir çalgı gibi inledi kalbi
Matemini soğutmadan ismini fısıldadı
Bazı geceler üşürdü sesi
Karanlığın soğuğunda mırıldanırken
Şarkısını aynalı bir gökyüzüne gösterirdi
Sanki uçurumları bitirmişte
Vuslatına ermiş gibi aşkın
Yürekli göstersin diye sığındı kendine
Hangi sevgiliden usandıysa
Bir yorgunluk kahvesi içti sonrasında
Isıya dayanıklı gölgesini giydi
Ve korkularını ve ümitlerini yok saydı
Büyük ve güçlü odasının
Oksitli hatıraları içinde
Cevap Yaz