/ Istırap dediğin yürekte çekilmeli Feridun ağabey
yolu mideden geçen
aşkın ızdırabını sen gondikle
Kırk gün erbain çıkarıp kırk birinci gün
donat sofrayı diyen şeyhlerle karıştırma beni /

Yol ikiye üçe dörde beşe altıya yediye ayrılır
lafın kısası
yollar hep ayrılır Feridun ağabey

Sonra biri içi yırtılır gibi kalır
tam yolun ayrıldığı yerde
oracıkta
Ağlar ağlaması gerektiği kadar
ve alışır buna
insanın alışmayacağı şey mi olur ağabey.

/ Kimilerimizin içi zaten yırtılmıştır
Yolun daha başında /


Düğünün orta yerinde tabancasına sarılıp havaya sıkan
magandalar gibiyim
Kimi öldürdüğüm ne fark eder ağabey
İnsanlar çifleşecek diye havaya sıkarız biz

Bazen babandan kalma eski radyoyu açar
türkü dinlersinya ağabey
Üçü beşi düşünmez ya çok seversin ya hiç
ben ne çok ne hiçim
yolun daha başında yırtıldı ipekten kumaşım
Üstelik kimseye zahmet vermeden
Soktum elimi göğsümden içeri
Parmaklarıma kanı bulaya bulaya huşu içinde
yırttım kozamı...
İnsan Tanrılar bilmem kaç bin yıldır kanla besleniyor
o yüzden kansızlara kaldıya gün...

Ben bazen slogan atarım Feridun ağabey
hiçbir işe yaramaz
Kız kaldırmak için slogan atmayı öğreten sistemi
sen gondikle
Benim gençlikten de gelecekten de umudum yok
Yıllar önce ölen o güzel adamların umudunu bizler kirlettik
galiba ağabey
Onların umudu fikri hür vicdanı hür nesillerdi
Bizim umudumuz ev araba bankada biraz para
Belki bir eş
güzelinden metres
birkaç çocuk...
Bizden sonrakilerin umudu bile yok
elinde bir dijital kutu pokemon yakalıyorlar ağabey
/ seni seçtim piç kachu /

Ben yoruldum ağabey
çay koyuyorum içer miyiz
çay içmenin dayanılmaz hafifliği var üzerimde

Kadınlar sevdim ve öldürdüm
sevmekten daha çok zevk vereni öldürmekti ağabey
bize öldürmeyi güzel
sevmeyi eksik öğrettiler....