Ben ey;
Neyin önemlisi olduğunu bilmeye ramak kala
Dil süpürgeleriyle kenara toplanan niyet atığı adamım
İçime her düştüğümde yara bere içinde kalıyorum
Hiçbir zaman halime yetmiyor kelimeler
Kanı ağır ayaklarla yürümemden usandı yol

Ben ey;
Üstüme kışkırttığım şarkılar şiirler
Ateşli ateşsiz yangınlarda olmasa
Nasıl alırdım intikamı mı
Dünleri benimki kadar yosun bağlamışlara
Alışmanın hadimi bile değilim
Hangi cihetten bakılsam
Yok yoksul yokuş bir adamım
Biteviye bağırsaklarım da yüzüyor
Her çıkışıma oh çekiyorum

Ben ey;
Milattan öncelikli biri olmanın hıçkırığı gibi
Konuşkan susuşları olmayanım
Sözlerim duvar yazısı olamayacak kadar kıt kanaat geçiniyor alemde
Kelimeleri avize olmuş oncalıklar arasında
Esamem yok hükmünde
Hiçbir aklın satırbaşı değilim
Kalplerin kaşifi bir kalbim de yok
Nitekim ben ey;
Kımıldamadan yaşayan bir taş olsam yeğdir
Ayarında kendime saklananım
Hayata yakışanlığım budur işte