Bir sigarayla ettim gerekli intiharlarımı
Ölüme yaklaştıkça kapadım yaralarımı
Artık mutluluğa yumdum göz kapaklarımı
Oysa ne çok sevmiştim, sevmiştim
Herşeyden az...

Teslim oldum düzenbaz kaderin oyununa
Bir tepsi sunuldu içinde yılan, aldım koynuma
Bir çift göz gördüm, içi yalanmış astım boynuma
Oysa ne çok inanmıştım,
Yaşamaktan fazla...


Sağlam tek bir kalem kalmıştı, adı umut
Birileri için yanan yüreğin varsa, tez soğut
Bu hayatta bir kez sevdiysen gülmeyi unut
Oysa ne çok istemiştim
Hiç istemediğim kadar...

Ben mazlumu muyum huzurun, gülemem
Ben mahkumu muyum onun, gidemem
Ben çirkin mahluku muyum dünyanın, sevilemem
Oysa ne çok sevmiştim,
Herkesten çok....

Bedenimi esir alan Azrail’in pençesinde
Koştum koca bir şehir, aşkın peşinde
Yaralarımı sarmıştım bir güzelin sinesinde
Oysa ne az sevmişim, ne de az sevmişim
Öyle ki hiç farkedilmemişim.