Her güneşin batışında, bir gecenin ölümü gizlidir
Ben geceydim, ölümümse gözlerin.
Ve her karanlığı yakarak aydınlatan kor bir ateştir
Ben karanlık olandım, beni yakansa ellerin.

Sen masum olamayacak kadar güzelsin
Bense seni sevemeyecek kadar çirkin
Sen ki beyaz teninde bulutları taşırsın
Sen ki yeşil gözlerinde yaylaları saklarsın
Sen ki masal kitaplarından leylâları anımsatırsın.
Yakomoz ışığında yüzünle, ayı anlatırsın bana
Ve sen yalnızca beni ağlatırsın yokluğunla.

Bazen gitmek için giderim.
Bazen yalnızca gitmek isterim
Niyedir, yolda bulunacak sevdalarım vardır sanki.
Yolların kendisi sevdaymış gibi
Cebim meteliksiz, bedenim sevgisiz
Evet
Bu iki kelime özetliyor tüm halimi
Meteliksiz ve sevgisiz...
keşke dünyalarım olsaydı sana verebileceğim
Bir sevgim vardı onu da heba ettin


Sen bana yol ol, ömür boyu gideyim sende
Sen bana yâr ol, her solukta seveyim seni.
Gençlik gibi son kullanma tarihi olmayan
Bir gül gibi yürekte bekletmekle solmayan
Bir baskası ile yeri dolmayan
Bir aşkdı bu.
İnan vazgeçmem senden.

Sokaklarda yürüyorum öylece
Güneşin gölgesi çökmüşken bu şehre.
Mazi geliyor aklıma
Her ne kadar saklamaya çalışsam da
Küçük bir çocuk gibi
ceplerimin nerede olduğunu unutuyorum önce
Sonra yaşlar kaplıyor gözlerimi
Soğuktan çatlayan ellerimle siliyorum.
Gidiyorum, gidiyorum...
Gittikçe sokaklarında sonu geliyor.
İsterim ki her köşe başı sana dönsün
Dilerim ki seni görünce bu ateş sönsün
Her köşe başını dönmeden sabırsızlanıyorum.
Dönüyorum
Döndükçe kırılıyor adını umut koyduğum kapılar
Bir bilsen kaç kez kırıldılar.
Bir bilsen hayal adını verdiğim apartmanlar
Kaç kez, kaç kez yıkıldılar
Ve anladım ki sen yoksun hiç olmamışsın
Kokunu taşımıyor yürüdüğüm kaldırımlar

Sırtımda şehrin günahlarıyla
Caddeler öylesine ağır ki sevdiğim
Ayaklarım kaldıramıyor zaman zaman
Bu günah sancısını
Taşıyamıyorum
Düşecek gibi oluyorum bazen
Betonlaşmaya başlayan kalplerin arasında.
Yitikleri toplamaya çalışırken
Düşecek gibi oluyorum
Düşemiyorum
Düşsem yeni yaralarım olur
Senin açtığın yaraya değilde
Çakıl taşlarının açtığı yaralara ağlarım belki

Şimdi gurbet oldu yerim yurdum
Adını tekrarlayıp dururum.
Senin adına aşkdır vatanım
Öyle olmasa
Hiç ağrır mı sol yanım.
Sen ister platonik de
İster delilik.
Ama şunu bil ki
Her gecenin ucunda
Yeni bir gün bekler
Kabul olacaktır illaki
Kaderin avucunda esir kalan tüm dilekler.
Ve benim dileğim hiç değişmeyecek.