1
Yorum
10
Beğeni
4,8
Puan
1268
Okunma
Ayın ışığını sardı bulutlar
Geceme maziden esiyor rüzgâr
Bir kuru ağaç gibi ömrümden
Savruldu anılar ..
Kayıp yollardan, kızgın çöllerden
Geçip gitti hatıralar
Koşup yetişemedim peşinden
Karanlığa karıştı
keder yüklü kervanlar..
Bir dağ lalesinden sordum seni
Haberi yoktu
Hüznümü döktüm sulara
Kalbimin güvertesinden
Sonu yoktu..
Yumdum gözlerini
karanlığa göz kırpan mumun
Ellerimi çektim
ellerinden umudun
Kurtulup korkusundan çocukluğumun
Düşündüm,
düşsem taş gibi,
koynuna bir kuyunun.
5.0
89% (8)
3.0
11% (1)
Cevap Yaz