..

Güneş soğurdu mevsimlerce
Yollara düşerdi ırgatlar
Ayak çatlaklarına acılar yürürdü
Tarlalarda büyürdü çocuklar
Genç kızlar tarlalarda çürürdü
Atıklarıyla büyürdü fabrikalar
Okullarda tahta sıralar çürürdü.

Adam sayılmazdım o günlerde
Herkes beni ayrı öldürürdü
Boğardılar sesleriyle
Ve ben bütün dillerde susardım...

Uzundu günler, upuzundu...
Kavuşmak için geceye
gün sayardım
Ve Allah ım bu ömür ne kadar da uzundu,yaşamak için...
Bıkardım...




Küçüktü evimiz
Yan odada annem öksürürdü
Babam yanıbaşımda uyurdu
Ve ben bir verimli gibi ölürdüm.


Utanarak yürürdüm yollarda
Ceketimin içinde küçülürdüm
Ne kadar zordu bir yere gitmek
Ve izlemek birinin hızlıca geçişini,tenekeden atıyla.

Bilirdim kavgayı
Kavga bir kuru ekmekti
Yine de utanırdım,kavga etmekten
Ellerimi unuturdum
Ve yüzümü
Saçlarım yollara dökülürdü
Ve ne zaman baksam aynaya
Başka bir yabancı görürdüm
Hüzne bulanmış gülüşüyle bana bakardı.

Adam sayılmazdım o günlerde
Çünkü adam olmak dedikleri kağıt paraydı..