Bir gece vakti
Çocuk sesim elime düştü
Oyuncaklar serildi odama biraz hüzün biraz keder dağılsın diye
Bir gençliğin tekrarı yok bilirim
Belki biraz daha büyümeliyim
Bir gece vakti
Çakır gözlerimde anılar
Hani o büyüdüğüm semtin az yukarısında roman çocukları
Yazlık sinemalarda
Asitli bir gazozun yarı biraz genzimizi yakmasında
İtiş kakış bilet kuyrukları
Ve o beyaz perdenin ardın da sırasını beklerdi
Türkan Şoraylar Ediz Hunlar
Birazdan kimbilir o hayal perdesinde
Daha henüz adını bile bilmeden ve anlamadığımız Aşk’tan
Kimbilir ne Aşk yaşayacaklar şimdi
Patlamış mısır arasına kadar
Öfkeli Kara Murat kılıcı kınında Aşkın hatırına bekler fermanı
Yani büyüyün’ce hep ona benzemek istediğimiz Cüneyt Abi


Bir gece Vakti
Zamanı ters yüz etmenin asiliğinde
En yalın halinde bir cocukluğun sevapların da
Nasıl da yalın ayak ve çıplak’ tı günahlar
Şİmdi adam olmuşluğu’ma hoşçakal diyorum
Çocukluğumu özlüyorum işte sen aklıma gelince
Bir siyah beyaz fotoğraf karesi’yim şimdi
Yıkıla yıkıla tut beni
Tut sokaklarından geçtiğim çocuk tut beni
Bir gece vakti
Bir annenin tülbent kokusunda evliyaların dualarında
Annem geliyor gözlerime
Sıkma baş örtüsü , beyaz mantosu
Ve yalnızlığımın elinden tutmuş
Saçımı okşuyor hadi diyor hadi
Yoksul ve yoksun mahallemize buralardan kaybolmadan beraber gidelim diyor beraber gidelim
O Roman çocuklarının arasında yorgun gülüşün serilsin

Bir gece vakti
Bin yerimden üşüyorum bir yerimden ölüyorum
Sol yanımın adresleri karışık
Kalayım mı öleyim mi bende bilmiyorum
Sesler yarım bırakılmış bir suskunluğa merhaba diyor
Nereye kadardım ben nereye kadar
Körolası bir adam gözlerinde bir çocuk yaşı kalmış
Kilosu hafif yükü ağır
Bu geceler artık sana çocuk çok tehlikeli çok tehlikeli öylemi
Bir gece vakti
Çocuk sesim elime düştü
Şehir sustuğu anda
Hangi dirhemin içine gizlenir kimbilir bu can kırıkları
Bırakma beni bir temmuz sıcağında
Hiç bir durakta senden başka bekleyenim yok nasılsa


Ayhan’ca cümleler
AYHAN AKDENİZ