Ben Babamın Adamıyım

Bu sönmüş akşam eskilerine bakmayın
Ve kayıp giden çapulcu yıldızlara
Ölmüş gitmiş dünlere de öyle çok inanmayın
Kimin dilini deşseniz babasının oğlu çıkar
Kimin içini açsanız bir baba özlemi

Size oğlum bak saat kaç olmuş
Yahut gözünün önüne bak vakit geçiyor
O dumanın dini yoktur yoktur imanı
Aklını başına al sebepler hiç durmaz
Demeyen bir baba yoktur

Ve aşkı alışkanlığı olmuş gibi
Her fırsatta en imkansızı zorlayıp
Oğlunun göğü olmayı göze alarak
"Bir doğrunun doğrulttuğunu eğip bükemez"
Ne kimse nede hiçkimse demeyen
Bir baba yoktur

Her baba biraz vahyin ağzıdır
Biraz taraf olmanın haddidir
Ama en çok son nefesine kadar
Son nefesimize kadar
Canımızın azığıdır

Bu yüzden her çocuk ilkin
Babasının adamı olmalıdır
Onun gibi savaşmayı göze alıp
Mesela çocuklarına anne bulmalı
Ve göğün tavanına kadar sevmeyi
Kalbine has kılmalıdır
Yani her çocuk
Babasının adamlığı olup
Yola öyle koyulmalıdır

Ben babamın adamıyım
Elimden geldiği kadar
Yüreğim yettiği aklımın erdiği kadar
Babamın adamlığı olacağım
Onun diliyle konuşup
Onun sesiyle susacak
Onun aklından yürüyüp
Onun vardığı menzile ulaşacağım
Dedim ya ben babamın adamlığı olacağım