Sen ve ben asla bir araya gelemeyecek
İki kör sevdalıydık sadece .
Biz pembe hayaller kurarken en masum masallarda
Aşkın düşmanları vardı etrafımızda
Yüreğimizde filizlenen tüm duyguları
Keskin bıçakla dağladılar ....acımadılar...
Ayrılığın okunu öyle bir nişan aldılar ki
Ucu zehirliydi ve öldürdü aşk kelebeğini
Ayrılmanın başka yolları vardı belki
Belki seni ve beni direkt öldürselerdi bu kadar acı çekmezdik
Bu kadar işkence çekmezdi yüreklerimiz
Başımızı gövdemizden ayırdılar sanki
Ne kadar da yabancılaştık birbirimize bir anda
Onlar kazandıkların zaferin çoşkusunu yaşarken
Ben yüreğimdeki cam kırıklarını toparlamaya çalıştım
Çok sevmekten de bir sürü hatalar meydana geliyormuş demek ki
Gözümüz kör kulağımız sağır olsun derken
İçimizdeki küçük aşk perilerini unuttuk
Terk edip gittiler artık bu zehirlenmiş yürekleri
Paylaşılmaması gereken duygularımızı çaldılar
Nasıl zehirlediler bizi çatal dilleriyle
Ve biz onlara izin verdik ....acımadılar
Maziye gömdüler bir anda ikimizi..

Belki de biz;;;;; hiç biz olmayı beceremedik.
Soğuk düşlerimizde ayrılığın dansını ettik senelerce
Şeytan misali nifak tohumlarını serpiştirdiler işte içimize
Elveda diyecek yüzümüz bile kalmadı birbirimize.