Gözlerim öldü dün gece
İlkin
Kara bir bulut çöktü baktığım her yere
Mavi yağmurlarım
Sessizce uçurum siyahına düştü

Sonra
Hiç’ler ve hep’ler ele verdi
Aşkı tutsak eden tüm sözcükleri
Nasılda pervasız
Nasılda ehl-i keyf izledin değil mi ?
Kemendi boynumda çaresizliği

Demiştim sana
Ölürsem ,ölürsün diye
Giderken
Tüm sevinçlerini desteledim elime
Bak şimdi
Denizlerin çekildi
Nefesinde kurak yosun kokusu
Ellerinde umudun ölü balıkları kaldı
Ben çaldım uçsuz bucaksız yarınlarını
Koynuma hapsettim iyot kokularını
Sana sadece
Kıyıda çürüyen
Senin gibi yalnız bir sandal bıraktım

Güneşimi çektiğimden beri
Adımları yavaşlamış
Ruhu iyice yaşlanmış
Kalbi paslanmış ... diyorlar doğrumu ?

Aşkın vebali ağırdır
İki kuruşla zekatını ödeyemezsin
Çektirdiğini çekmeden hercai,
Vuslat kapısından geçemezsin

Demiştim sana
Ölürsem ,ölürsün diye


Dilek USTA.