Tüm Dünyanın yükü
Tek benim üzerimde sanardım
Ne olacak benim halim
Hep düşünür dalardım
Çıkmaz yola girip
Açık kapı aradım
Neden BEN diye
Yaradana kızardım...

Zaman herşeyin ilacıdır
bana dediler
Öyle diye diye teselli verdiler
Sonunda ben tek bunu anladım
Zaman ilaç değilmiş
asıl zaman Ömründen
kaybolan değer
İnsan herseye zamanla
alışıyormuş meğer

Bir sağıma baktım
Ne hallerde insanlar
Kiminin düzeni bozulmuş
Yuvası dağılmış
Yerlere dizilmiş
Tüm kurdukları
Bir kalemde silinmiş

Başkaları en sevdiklerini kaybetmiş
Açlık sefalet içinde
Umutları yıllara dayanmıyor
Acaba ertesi gün var olacakmıyız diye
Her gece mum sönüyor
Ertesi güne kadar umutlar yaşatılıyor

Soluma baktım hastalık dolu
Biri kanser olmuş ölümü bekliyor
Diğerinin bacağı kesilmiş
Herkese muhtaç kalıyor

Hele birileri varki azınlıkta olan
Her şeyleri varken fakirlik yaşıyorla
Kimseye güvenemiyor
Gerçek sevilmiyorlar
Onlar paraları kadar varlar
ama yalnızlıkta yok oluyorlar

Daha neler Anlatmak la bitmez
Bizim elektrikler kesilse
İmdat diyoruz hele telefonumuz Gitse
İsyanlara giriyoruz
İnternette olmazsa
Tüm dünyadan kopuyoruz
Başka yerlerde bombalar patlıyor
Hergün çocuk anasız
Ana evladsız kalıyor

Kendinize gelin ey insanlar
Şükredelim halimize
Yoksa rahatlıkmı battı
Bilmem biryerimize...

Suphi Capaci
Tarih 11.05.2016
Saat 08:49
Hamburg