Bundan sonra
Beni görmezden gel olur mu ?
Bak bakayım ben içinde bitmiş miyim
Bir gece yarısı sırtını yıldızlara yasladığın da
Ama sakın yorma kendini gelirken
Biraz soluklan istersen şiirlerim de
Yüreğinin arta kalan acılarının yorgunluğunda
Biraz kanayan yanlarıma şahit olsun gözlerin
Bundan sonra beni görmezden gel
Ben senden kaçarken
Mutsuzluğa hergün bana bana mutluyum işte
Şimdi erişemeceğim yıldızlar kadar
Senin mutluluk anlayışına çok uzağım


Farzet ki siyah bir gölgeydim
Güneş batasıya kadar yüreğinden öylesine geçtim
Yani anlıyacağın inkarım
Kendi sokaklarını tanımayan terkedilmiş şehirler gibiyim
Bir yalnızlığa kendimi koyvermisim
Sen niyetler tutarken papatyalar da her baharda
Ben sayende suskun akşamcılara döndüm
Bir tek gece ve yıldızlar şahit ti sana olan sarhoşluğuma
Çok şükür kimselerin diline düşürmedim kendimi
Sana olan yanık bir berduşluğumda
Kendi sarhoşluğuma kendim katlandım
Sana efkarımda yeteri kadar kimi zaman

Çok bir şey istememistim aslında
Biraz aç kursağı iki lokma ile
Birbirimize çok şükürlerle doyurmak
Biraz da
Sol yanımın sahibine damı akmayan bir çatının altında
Sana sarılarak her güne
Bir besmele ile birbirimize gülümseyerek uyanmak
Bu zenginliğin nesini beyenmedin de gittin
Şimdi berduş bir efkarın yoksulluğunda
Dilimin kapı eşiklerinde
Suskun bir gardiyan beklemekte
Gecenin en parlak yıldızları yüreğime sessizce bir kelepçe vurur
Bunun utancından dilim susuyor belkide
Ben senin arada da olsa
Aklına her düştüğümde sen yinede görmezden gel olur mu ?


Şimdi kaç perişan Persembe’nin ardından
Nurlu bir Cuma geçti
Sen sessiz ve sakince yasarken koca bir şehir de
Bana küçücük kelimelerin medcezirlerin de yaşamak düştü
Bir gün bakarsın ki
Ben sana varayım derken kendimden kaçmışım
Sen yinede bana caymadan aklıma takılmadan beni görmezden gel


Söyle be gece söyle
Daha kac yıldızın rengi düşecek saclarımın bam teline
Söyle be sabah karanlığın kirinden arınmışken bir daha
Hayat beni gözden çıkarmadan
Bir umudun zamanında gönül ırak’ta kalmadan
Günes bana da güzel doğacak mı acaba ?


Söyle be saatler
Gönülsüz de olsa söyle gitsin işte
Bir gün senin de sol yanına
Zamanın meçhul bir vaktin de
Ve yalnızlığıma çeyrek kala dokunan olacak de
Korkularımın yel değirmenlerinde
Bunca yıllarımın yorgun savaşlarımın
Sabır taşımın bir mahsülü elbet olacak öyle değil mi?



Ah tütün kokularıma sardığım
Resmini dumanına çizdiğim ve adını efkarlarıma kattığım
Adem’in cennetinden kovuldugu gibi
Beni yalancı cennetimden edenim
Hadi bırak beni bir haramın yamacın da hiç sevmemiş say
Ve beni artık görmezden gel de
Süründürme aklımın cehennemlerin de
Kaç zamandır içimde simsiyah bir yangının var
Yağmuru bekleyen acılara doymuş çatlak topraklar gibiyim
Biraz çorak biraz kurak bir vahada serabını görürüm hep uzaklardan
Beni görmezden gel artık görmezden gel yoksa perişan olacağım
Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ