Bazen diyorum ki hiç yaşamasaydım,
Nasıl olsa zaten bilmiyordum aşkı.
Tanımasaydım seni, görmeseydim gözlerini.
Hayatı bildiğimden ibaret sansaydım,
Aşkı sadece kitaplarda okusaydım.
O zaman dayanmak daha kolay olurdu.
Zira benim aşk diye bir derdim yoktu...

Şimdi ne yapsam ne etsem aklımdasın.
Ne düşünsem bir kenarında sen varsın.
Gittiğim her yerde oturmuş bekliyorsun,
Elini uzatıp bana ’’geldin mi’’ diyorsun.
Evim barkım sen gibi kokuyor,
Bahçemdeki çiçekler her gün seni soruyor.
İşte bu da beni çok daha fazla yoruyor.

Dün o kadınla karşılaştım aynı yerde,
Baktı gözlerime, dedi ’’sevdiğin nerde.’’
Hatırlarsın, bana dua etmesini istemiştim.
Üç kuruş para verdim diye,
’’Dua et ki bu kadın beni sevsin’’ demiştim.
Üzülür diye ’’gelecek’’ dedim ’’onu bekliyorum.’’
Yalandan güldü ama inanmadı biliyorum...
*
Nasıl inansın ki, sensiz darmadağın olmuşum.
Her halimden belli terk edilip mahvolmuşum.
Oysa beni ilk gördüğünde nasıl da şen şakraktım.
Cebimde neyim var neyim yok avucuna saymıştım.
Düşünüyorum da aşk dediğin ne garip,
Bir bakmışsın gökyüzünde uçuyorsun,
Bir bakmışsın yeryüzünde sürünüyorsun.
Ah sevgili ah, gittin iyi tamam da,
Ne diye baktığım her yerde hala görünüyorsun.

Celal BAHAR - (Sevimsizadam)