Ey gönlüm sende bir gün öleceksin.
Dünya denen bu mekandan,
Elbet göçüp gideceksin.
Kaçış yok gönlüm Azraili göreceksin,
İşte o an geldiğinde,
Her şey yalanmış diyeceksin.
Ey gönlüm toprak soğuk üşüyeceksin.
Bir parça bez ile örtüneceksin.
Ardından hiç kimseler gelmeyecek,
O toprağa bir başına gireceksin.
Ey gönlüm öyle ise;
Say ki yaşadığın ayrılık değil ölümdür.
Say ki yattığın döşek değil topraktır.
Say ki kıyamet kopmuş her şey yasaktır.
Söyle o anda yalnızlığa çaren mi var?
Seni kurtaracak kimin kimsen mi var?
Kim gelip alacak seni ecelin elinden.
Kim çekip çıkaracak karanlık gecenden.
Kim sana yoldaş olacak,
Kim seni yalnızlıktan kurtaracak.
Bir yol var mı dayanmaktan gayrı.
Bir hesabın var mı beklemekten gayrı.
Ah gönlüm ah,
Ne vardı şu ayrılığa biraz sabrın olaydı,
Son nefeste yüreğin,
Ah etmek yerine şükre varaydı...

Celal BAHAR - (#Sevimsizadam)