kıyamet bakışlarında doğuyor her sabah bir güneş
hüzün dolu coşkulu bir deniz saklıyor gözlerinde
gülüşlerine yazılmış sanki bir mutluluk şarkısı
yağmasın gözlerinden yağmur dokunmasın gül yüzüne
değmesin saçlarına rüzgar inciltmesin tellerini

melekleri kıskandırır o tertemiz güzel yüregin
yaşam seninle doğar ve seninle batar her akşam
durmak bilmeyen bu hayatın bir köşesindesin şimdi
narin bir kelebek kadar hassastır belkide kalbin
seni anlatıyor bak bu şair kalemim mısralara şimdi

ben seninle yeniden alıştım bu hayatın karanlık yüzüne
kalbimden geçen bu aşk dolu notaları yazdım gözlerine
titreyen gözyaşlarım bir bir döküldü siyah beyaz resmine
sarıldım karanlık gecelere öylece hala kokunu taşıyor diye
kaybettim ben aklımı şimdi senin olmadıgın sensizliklerde

ak beyaz sayfalar karardı cümleler darmadağın önümde
tutuşmuş yanıyor aşkın ateşi tutulmuyor közü ellerimde
ben yoruldum hayat çekilsene gelme artık gelme üzerime
yakıp yıkmadıgın çalıp çırpmadıgın ne kaldı garip ömrümde
tek bir tebesssüm bile bırakmadın yaralı gülüşlerimde

son baharın son yaprağıydı benim sen dolu hayallerim
zeytin karası bakışlarına hapsettim bütün benligimi
şafak sökerken güneşte dogarken terkedecegim kalbini
anılar dile gelip konuşacak seninle yine susacaksın
sesim kulaklarında çınlayacak belkide ağlayacaksın

Erkan Şeremet