Ben...
Kaybettiğim benliğimi
Sende buldum
Gözlerinde umudu
Güzel yüzünde yaşamayı sevdim yeniden
Dudaklarından dökülen her kelimede
Huzur veren bir tatlı tebessüm var sanki
Günden güne alışıyorum varlığına
Sen ben olmuşsun ben ise sen
Bazen sen yokken bile seni görüyor
Seni duyyorum
Başkalarının varlığı
Benim için hiç birşey ifade etmiyor aslında
Sadece senin varoluşunu seviyorum
Deli dolu yaşam doluyor yüreğim seninle
Dinlediğim şarkılarda
Baktığım en güzel tabiat varlıklarında
Her bir yerdesin şimdilerde
Kimselere söylemiyorum
Sana duyduğum hislerimi
Kıskanırlarda
Nazarlara gelir sevdam diye
Hayatım bir film olsa
Adını sen koyardım
Baş rolde gözlerin
Güzel kalbin ve sen
Hiç bitmesini istemediğim
Günlerim olurdun
Yalan dünyanın
Bana yaşattığı tek gerçeksin
Biliyorum
Belkide çok uzaklarda görüyorsun beni
Ama öylesine naif
Öylesine kırılganki gönlüm
Anlatması zor
Anlaşılması imkansız belkide
En büyük korkum ise seni kaybetmek
Güneşsiz bir dünya gibi
Kahramanı olmayan bir roman misali
Çaresizce tükenir
Günden güne yüreğim
Ne kadarda alıştım sana
Bir ömür seninle dolsun istiyorum
Tek bir gün bile sensiz geçmesin diliyorum
Çünkü bu hayat seninle güzel.

Erkan Şeremet