Karlı bir dağın en soğuk yüzüyüm ben sevgilim.
Hâla bıraktığın gibi yanlız ve sensizim şimdi.
Acılar büyüttüm asi yüreğimde acını çekerek.
Senden sonra yeni bir aşk filizlenmedi kalbimde .
Çorak bir toprak gibi kavruldu durdu zaman,zaman.
Unutmakmı asla unutmadım seni.
Yine ilk günki gibi heycanla bekliyorum geleceğini.
Sen her ne kadar gelmeyecek olsanda yine bekliyorum.
Başka bir yüzde başka bir gözde sen olmayacaksın.
Yıllar takvimlerden nasılda geçti farkında olmadan .
Ben hâla bıraktığın gibiyim sensiz ve kendimsizim.
Unutmakmı asla unutmadım seni.
Dar ağacına astığın aşkımın ölüm fermanını okudum.
Kendime duyduğum saygıyı bitirdim yeniden içimde.
Zehirli mürekkep misali damarlarıma enjekte ettim seni.
Dudaklarımdan ateş püskürdüm sen dolu mısralarıma.
Çok acı çekiyorum be sevgili ne olur azâd et artık beni.
Unutmakmı asla unutmadım seni.
Ruhsuz bir bedenin emanetçisi gibi yaşıyorum şimdi.
Yazdığım sen dolu cümleler aklımı kaybettiriyor bana.
Umutlarım,hayallerim yıkılıp gidiyor bir,bir gözlerimde.
Ne kadarda zormuş sana anlatabilmek aşkımın dilini
Sevincini kaybetmiş bu yürekten ellerini çek artık sevgili.
Unutmakmı asla unutmadım seni.
Hayata yenik düştüğüm en acımasız yaşanmışlığımsın.
Belkide telafisi olmayan kaderimin en talihsiz yanıydın .
İnsan aslında sevdiği kadarda sevilmek ister sevgili.
Sevgimin karşılığı olmayacağını keşke en başta söyleseydin.
Ve keşke güzel bildiğim duyguları kirletmeseydin içimde.
Unutmakmı asla unutmadım seni.

Erkan ŞEREMET