her yıl iki defa geliyorsun baş ucuma
ve her defasında gözyaşı var yanaklarında
beni affedebilecekmisin diye sitem ediyorsun
ve sonra yine ardını dönüp çekip gidiyorsun
vijdanınmı sızlıyor yoksa gerçekten sevdinmi

liseyi bitirmiş üniversiteden bölüm seçiyorduk
sen doktor olmayı istiyordun ben ise polis
gün gelip yaşlanınca ben bakarım sana diyordun
zaman nede çabuk geçiyordu okullarımız bitmiş
sen doktor olmuştun bense umut dolu bir polis

o kadar heycanlı ve mutluydunki gözlerin gülüyor
için içine sıgmıyordu adeta mezuniyet töreninde
anne ve babanın gurur dolu eserleriydin artık
benim ise onurum yaşam kaynağım biricik sevdamdın
nerden bilecektim kötü günlerin yeni başladığını

hergün eve geç geliyor hep bir bahane buluyordun
farkındamıydın bilmiyorum ama sen benden kopuyordun
bir kaç zaman sonra artık hiç aramaz sormaz oldun
sabah uyandıgımda gökyüzü yağmur yüklenmiş kararmıştı
yüreğimde bir sıkıntı vardı o gün tainim çıkmıştı

sana veda için gelmiştim evinize nişanın varmış dediler
öylesine yıkıldıki dünyam yüzünü bile görmek istemedim
giderken bir kez olsun bile düşünmedim bakmadım geriye
sadece bu gerçekleri yazdım hüzünlü satırların kalbine
gidiyorum güzel bakışlım seni sevdigim için özürdilerim

bir cuma akşamıydı zorlu bir göreve gidiyorduk
yanınıza en degerli eşyalarınızı alın diye emir geldi
arkadaşlar çelik yeleklerini yedek kurşunlarını aldılar
ben ise senin aldıgın seni seviyorum yazılı künyeyi
resminle vedalaşırken bir sızı hissettim bağrımda

yürümeye başladım elim tetikte karanlık bir şehirde
bir an annem seslendi oğlum diye dönüp baktığımda
bir derin acı saplandı kalbimin tam üstüne gözyaşlarıile
ezan ve sela sesleri çınlamaya başladı kulaklarımda
kendine iy bak güzel gözlüm seni sevdigim için özürdilerim

Erkan Şeremet