0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
138
Okunma
Begonyalar açmış baharın en güzel yerinde,
Renk renk gülümseyen yapraklar
Toprağın yaralı kalbine şifa taşır gibi.
Çocuklar koşuyor çimenlerin üstünde,
Kahkahaları rüzgâra karışıyor,
Her adımda dünya biraz daha gençleşiyor sanki.
Kuşlar gökyüzünde mutluluktan kanat çırpıyor,
Mavi, onların sevinciyle daha da derin,
Bulutlar bile dans eder gibi,
Güneş utangaç bir tebessüm bırakıyor ufka.
Ve ben, bütün bu cümbüşün ortasında,
Yılların yükünü unutur gibi
Bir anlığına yeniden çocuk oluyorum.
Çünkü bahar,
Kırık dallardan bile yeni tomurcuk çıkarıyor;
Çünkü hayat,
Her karanlığın ardından yeniden
Renkleriyle geri dönüyor.
5.0
100% (1)
