Kainat titredi kıyamet koptu;
İki yarım ayrılırken eşinden...
Bakma yüreğime hançer yuvası;
Ben beni öldürdüm senin peşinden…

Üç koca okyanus kurudu gözde;
Hicranım kol gezer neş’esiz yüzde;
Teselli ararken şarkı da, sözde;
Ben beni öldürdüm senin peşinden…

Kaybettim yarına çıkacak yönü;
Hep kahır hep kahır arkası, önü;
Tarihin suçu yok bir Şubat günü;
Ben beni öldürdüm senin peşinden…

Bitti derken başlıyorken kederim;
Ya sabrımı taşlıyorken kederim;
Sensizliği fişliyorken kederim;
Ben beni öldürdüm senin peşinden…

Sana doğru çıkan yollar kapansın;
Gittiğine cümle alem inansın;
Sen yoksan seksenbir vilayet yansın;
Ben beni öldürdüm senin peşinden…

Canımdan can aldı ettiğin veda;
Hasretin ölümü çağıran seda;
Bu nasıl kayboluş nasıl elveda;
Ben beni öldürdüm senin peşinden…

Hasretimiz bire binler verirken;
Gözlerimde nice buzul erirken;
Nefeslerim sana doğru yürürken;
Ben beni öldürdüm senin peşinden…

Gözlerimde sonu gelmez akınsın;
Rabbim beni cinnetimden sakınsın;
Bir nefes sonrası kadar yakınsın;
Ben beni öldürdüm senin peşinden…

Herkesin çektiği kendine baki;
Getir vasiyetim okunsun saki;
Boşuna rüyamda gezinme şaki;
Ben beni öldürdüm senin peşinden…

Ali ALTINLI – 24.04.2016
Saat: 19:01