Duran bir şehrin giden emanetine
zimmetlidir zaman tüneli
Kendi gidip ismi kalan rüzgar gibi.
Bazı gerçekler vardır ölümlü
bazıları ise düş perest.


Ağır yaralı dudaklarda dağılırken dünya
asaletin yeri gecenin vardiyasında
Ağlar kundağı açılan çocuklar
hayat diye patlayan gözyaşı bombasında.


Sorular sorarım can evime;

Aydınlığı eşeleyen sigara izmariti miydi değerler..?
Avuçlarda büyüyen yarını koklar dururuz boşuna...
Yoksa bir değirmen taşı mıydı ezip geçen umutları ?
Haykırırız mezar taşlarına...


Karanlık bir odada banyo yaparken gök kuşağı.
ressam çiçeklerle oyalar kışı.
Öylesine büyürken yarının cebindeki delik
Denizin yarasına tuz mu bassaydık yoksa.


Beklentimizin zincirleri parça parça düşerken üzerimize
kızgın bir demir ile dağlanır dizelerin yaraları
Ön seziden bir öncesi
dünler bizimken gelecek günlerimiz kimindi.
Merhaba pınarından süzülürken Hayat Bilgisi...