Aşkın azizesi oldu damlaya damlaya
yaşadıkça yazdığım cümlelerim
doluyken yüreğim kırık aynalarla
sobelendi ölüm eşkiyanın ellerinde
kaydını yaptırdı sıfır zamana sessizliğim.

Boynuma astığım aynalı panayırda
sonsuzluğun fecrindeydi gözlerim
en sönük feneri tutuştururken
ölümsüz sevgide ölümsüzlükler
gidenin hafifliği kalanın ağırlığıydı
siyah mantolu gecelerim
öğrendikçe sadakatsizliği
sadakatsizlerden..

Sevi tırının uzun yolculuğunda
yükleri ağır olsa da;
’’Ferhat’a’’ Fatiha okudum.
’’Şirin’’ yatıyordu yanı başında.
’’Sevgilerini uyudular ’’ yazıyordu
mezar taşlarında.
Abı-ı aşk içeyim dedim ben de;
aşk çeşmelerinden
Paslanmış tası kalaylıyorum
şimdi en özelinden..

Özgürlüklere gebe kaldıkça göğsüm
ıslatamıyor derin okyanuslar gözlerimin elemini
en bilindik bir şarkı açsa da hasretimin kilidini
yokluğu diriltecek benzetmelerde kul öznesiyim
tuvalime çizildikçe içimdeki çocuğun hali..

Dilek

Edebiyat Defteri Seçki Kuruluna ve tüm şair arkadaşlarıma teşekkür eder saygı ve sevgilerimi sunarım.