Her şey yalan yalan
Dün yalan gün yalan yarın yalan
Cebe biriktirilen sözler topladık gönül tarlasından
Tohumu yalan bir çiçeğe ektik
Söz yalan dil yalan
Hepsi ard arda dizilmiş sanki Allahıma dinime
Acının kenarına çökmüş kara bir bahtı
Koynumuzdan sökmüşüz
Hayat’ta hakkımız da yalan yanlış konuşuyor bazen
Doğruları süpürmüşüz kapı arkalarına
Tozlanmış sözcükler
Kapı eşiklerinde boynunu bükerken
Dilimize bir örümcek ağının tuzağını bırakmış
Yalana dolana eşlik edenler
Gelen geçen yapışıyor hadi kurtar kendini kurtarabilirsen



Sevgi yalan
Gönül yalan hasret yalan
Aşk’ta yalana batmış son seferinde
Göz pınarlarından akıyor leş gibi kirler
Ben sen o
Daha geceden uyanmadan
Sabaha edepli görünüp akşama küfürler bırakmışız
Doğrudan kaçarken
Kaç yalana firari bir yalnızlık koşturmuşuz
Doğrulara küs çarpa çarpa
Ömür yoruldu saatlerin kendi tavafında
Sar cepsiz kefenlere yalanı
Kavgasız kansız gömerken bedenleri
Aklın ziyanında safa yatır kendini kendi mezarında



Çocukluk yalan
Gençlik yalan
Büyümek adam olmak kadın olmak yalan
Dikişi tutmayan elbiselere giydirmişiz zamanı
Her zorlukta çırılçıplak bir yalanın
Utangaçlığına örtemedik
Ne karanlığı ne geceyi ne yüreği
Üşüdük hüzünlerin soğuğun da
Bir kışın bahanesinde
Yaşama sevincinin meyvasını bıraktık yaza
Bahar yalan yaz yalan güz yalan
Yalan işte kırk yıllık hatırlarda
Bir kahfe telvesi bile yalan
Hayat sanki bir yürek tiryakisi
Çek bir nefes daha biraz dünden biraz ümitten
Ömür yalan yalan usta her şey yalan
Yaz vasiyetini yalanla başladı yalanda bitti hayat diye


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ