Susturun saatleri
Gayyip ’den duyulan bir hayatın ahını bekliyorum
Hep hayat’mı düşecek dilime
Susturun paslı kapı kıcırtılarını
Kara bir ihanet uyandı uyanacak yoksa
Susturun yabancı adımların ayak seslerini
İçimdeki ben içime kaçıyor sanki
Susturun ıslak saçlı kadınların seslerini
Siyah beyaz resimlere
Ürkek öpücüklerin ziyan edilmiş acıları değiyor
Hayat kimle küs kimle barışık
Her sıkıştığımızda hayata ana avrat sövmek
Ayıp ama lanet olası dilime yinede iyi geliyor


Susturun korna seslerini
Susturun bütün şehri susturun
Bir ton yalancı gülüşlerin ağırlına gücüm yetmiyor
Sokak lambası altında
Alın yazılarının kirini boyalara gizlemiş
Bedenlerini tezgah üstü pazara çıkarmış
Falçatalı fahişelerin kiri odama kadar geliyor
Susturun feleğin tokadını yemiş
Binlerce döle bulaşmış kahkahalarını
Susturun yağmurları
Yoksa bir damlasında gördüğüm benim suretim mi
Koynumda acılar uyanmadan
Susturun şu sabahın doğumuna hazırlanan geceyi
Susturun ulan işte


Susturun
İnsanlıktan bozma kahpelikleri
Kaldırımların her gölgesini
Yorgun bir bedenin arabesk hikayesiyle boyamışım
Kaç mazgalların arasına
Zalim ve fütursuz kelimeleri düşürmüşüm
Hem kalana yaramamış hem gidene
Kimse sözünde durmamış her fişlemede
Susturun kekik kokulu rüzgarları
Özlemeye başlıyorum yoksa
Bir camın buğusunda en masum mevsimleri
Susturun işte susturun
Üstüme üstüme geliyor
Ayak üstü çocukluğum gözlerimde
Kirlendi kirlenecek nerdeyse üstü başı


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ