Bu gece
hava sert ve soğuk
bir çocuk ağlıyor köşe başında ki evde
ve!
anasının memesinden süt yerine göz yaşı emerken
açlıkla terbiye ediliyor

yokluğa terk edilmiş bir mahallede
saçaklardan

’ suç ve ceza yağıyor ’

gecenin karanlığında
silah sesleri geliyor
arka mahalleden
kimileri köşe başından
kimileri pencere önlerinden kaçışıyor
ve!
bir can vuruluyor
bir beden düşüyor toprağa
ardından
kan kokusu siniyor
kaldırımlara

zılğıtlar eşliğinde

haberi geliyor
on yedi sinde Can vurulmuş
elinde kan değmiş kitapları
özgürlükten yana fikirleriyle

bu gece
hava sert ve soğuk
perdenin arkasından
bir kız çocuğu ağlıyor çıkmaz sokağın sonunda ki evde
perde ıslanıyor
cam buğulanıyor

buğulanmış camda tersten yazılmış
bir yazı okunuyor.

’ yıldız kolonisinden
bir yıldız daha kaydı toprağa
yakışmadı hürriyet sevdalım
yakışmadı sana ,

aydınlığa hasret çocukların gözlerinde
hayat bu kadar kısa olmamalıydı.

bu gece
hava sert ve soğuk
öksüz kalmış bir anne ağlıyor mavi badanalı evde
başında siyah leçeği
elinde kınası
duvarlarla konuşuyor

oğul
memleket sevdası
hürriyet aşkı
bilirim bu ateş yandı mı sönmez
parmak uçlarına barut kokusu sinmiş ise eğer.
hazırlıklı olacaksın

bedeli ağırda olsa da...

ilk önce acıya dayanıklı olacaksınız
sonra dilini dikeceksiniz çuvaldızla
karanlık diyorum karanlık
alışık olmalısın
gecesi gibi
gündüzü de karanlık
belki ışığı bile göremeyeceksin

göğüs kafesinde biriktireceksin
...... gördüklerini
........duyduklarını
.........yaşadıklarını
....... ........ yaşatılanları.

yatağına yattığında
gecenin bir yarısı kabuslar göreceksin
çığlıklar
inlemeler duyacaksın
koridorlardan
hücrelerden
duvarlardan sesler gelecek
Zehra’nın kasıklarından sızan kana anası ağlayacak

nasılsa
gözyaşının şahidi olmuyor

Devrim’im
sen yinede ölüm orucundan vazgeçme!
ölüm dediğin nedir ki !
dışarıda

hürriyeti
özgürlüğü
aydınlığı bekleyen bir ülke ağlıyor...