Kaç meridyene sığar gözlerinin hasreti
Kaç adam ölür kirpiklerinin dalında
Ah Rengin
Yasal acılarla bağlandı elim
Bir içtihada göre çoktan öldüm.
Ninemin masallarında açtım gözlerimi
beynimin sol odasında hala yoğun bakımdaydın
gözlerim boğaz manzaranda
biliyorum
birazdan ihtilal olacak
basılacak seni saramayan kollarım.
bir kehanette duymuştum
ötekinin ötesine hapsedilmiş gözlerin
taşralı bir şiire susamış çorak dudaklarının coğrafyası
çitle çevrilmiş en kutsal kara parçası
almaya yeltensem
ellerim kesilir şeriat hükmünde
öpmeye kalksam dudakların kanar tıp ilminde
hüznün bir trene biner zaman mefhumunda
düz bir çizgide olur ömŕüm
tükenir tükenmenin kaygısı bütün cüzzüyle
bitişik kaşlarım yüzünün atlasıyla birleşir bizi konuşur coğrafya dersleri
ve buz gibi matematik bilincini bilemedi çapının
Ah Rengin
kül kokar kitap arasındaki gül kurusu.
yitirdi inancını falcı kadınlar
bir kelebeğin düşünden ďüserek.
üç vakte kadar ölüyoruz.
"tenin aklımda kaldı" hutbesini okuyorum kendime
ya iflah olur takva-i yüküm
ya acı kalır bana yekun
küçükken çizilen ve ortasında nehir geçen köy kadar yalandı herşey.
yine kahrolsun birşeyler,
sıktiret.
ben,
boş zamanlarımda kahramanım
pazartesileri seni seviyorum
kahrolsun diğer günler...








her cümle mülakatla alındı bu şiire
gözlerde usta olmayan hiç bir kelime çalışamaz