Kendini taþmýþ sanma, kalbimin köþesinden;
Yatýp kalkýp adýný, anmadýysam öleyim.
Ömrüm sensiz solsa da, yokluðun ateþinden;
Gece gündüz aþkýnla, yanmadýysam öleyim.
Adýn dilimdedir hep, söyler dururum her an;
Sevdan alnýmda yazgý, silgi silemez inan;
Rahmet yaðsa bin kere, yalnýz senin aþkýndan;
Fenafillâh suyunda, yunmadýysam öleyim.
Vefasýzlýk diz boyu, böyle böyle eririm.
Dostlar barikat kursa, yine seni ararým.
Aðlar, sýzlar, dalarým, hayalini kurarým.
Yalan dolu, sözüne; kanmadýysam öleyim.
Âlem söylerdi; boþtur, sevda denilen illet,
Hasretin vuslatý yok, sensizlik büyük zillet,
Topraðým, suyumsun sen, kalbimde oldun millet;
Baþýmýn üstünde taç, sanmadýysam öleyim.
Eline ne geçecek, beni dosta karayýp,
Suizan taraðýyla, saçlarýmý tarayýp,
Bir serçe gibi uçup, dalýn kolun arayýp,
Nereye gidersen git, konmadýysam öleyim.
Neþe CÖMERT
25Nisan2013