Beyefendi

yýrtýk ve kirli
ceketinin iç cebindendi
küflü kâðýtlara karalanmýþ,
çýkardý; yazmadýðý i mgeleri.

tam çekip gidecekken
bir þey hatýrlar gibi
gölge düþtü gözlerine.
kim bilir meramýný anlatabilse
neler sövecekti bizlere.

bir sokak kedisinden -ki-
evde yaþardý; eskiden -di-
kibrit isteyip nezaketle
i mgelerini ateþe verdi.

sözcükler fýsýldarken kediye
bir zamanlarýn ’beyefendi’si
hiç de beylik sözler söylemedi.

dedi ki:
’aþk bir seviþmelik deðildir.’
’tek nefesle bir ömür yaþayabilense
adam deðildir.’

Seher Duman


Sosyal Medyada Paylaşın: