Çocuklar, masal kitabı okumayı tercih ediyor. Hayal gücünü geliştirmek için çocukların masal okumasını, çizgi film seyretmelerini önemsiyorum. "Masal" adı altında sihir yapma gibi safsatalar işleniyor bilinçaltlarına. Çalışmadan, yorulmadan, emek verilmeden kolay yoldan "köşeyi dönme" empoze ediliyor minik beyinlere.

Gençler, macera romanı okumayı seviyorlar genellikle. Hırsızlık yapma, kavga etme, cinayet işleme gibi biz büyükler için olumsuz ögeler; genç erkek çocukların dikkatini çekiyor. Şiddet işleniyor içlerine.

Genç kız çocukları anneye isyan eden, babaya "aptal" diyen, büyüdüğünü göstermek için insanları küçük gören "genç kız romanları" okumayı anlamlı buluyorlar. Aile birliği zedeleniyor kalplerde.

Yetişkin erkekler tarih kitaplarını, tarihî ve edebî romanları; yetişkin kadınlar daha çok popüler kitapları beğeniyorlar.

Nitelikli okur var bir de: Dikkatini çeken kitabın adını, kapağını, arka kapak yazılarını inceledikten sonra kendini tutamayıp iç sayfaları hızlıca okuyan; kitabın kütüphanesinde olmasını hak ettiğine inandığında o incelediği kitabı alıp kelimeleri yudumlayan.

Son yıllarda yazarların "kahraman" bulma sıkıntısı çektiğini hissediyorum. Ya kolaya kaçıp tarihteki kahramanlardan bahsediliyor ya da bol okurlu olması için uçlar kahramanlaştırılıyor.

Bir yerde de hak veriyorum doğrusu. Yalan söyleyip insanları kandırmak, günümüzde kahramanlık. Aldatmak, arkadan iş çevirmek, uyanıklık. Haram helal dememek, kazanmak...

Yükselmek için alçalmaya tenezzül etmemek, kimsenin önünde eğilmemek, helal haram çizgisinde yürümek, geleneklere uygun bir hayat yaşamak; bu devirde gerçek kahramanlık.

Okur, nitelikli yazar arıyor. Yazar, nitelikli okur arıyor. Yazar da okur da nitelikli kahraman arıyor. Hayat da nitelikli insan arıyor. Herkes tarihe geçecek kahramanlık yapmak zorunda değil; ama hepimiz, birbirimizin hikayesini okuyoruz. Birbirimizin yüzüne bakabilecek yüzümüzün olması bu devirde gerçek kahramanlık bence.

Ve’s-selam!

Hamiyet Su Kopartan ✍