kundakçıoğlu
14.1.2018 01:31:53Bizim mahallede bir şair vardı iki de bir dopamin derdi rahmetli çok iyi adamdı hele hele bir sevebilme yeteneği vardı ki insan ona hayran kalıyordu içinde ki çocuğu hep
sevdikleri dövdü sevdiklerimden çok çekti bir ses bile vermedi sevdiği ses sonunda rahmetli oldu mezarı başında anılmaya başlayınca kıymetini anladılar yaşarken kimseler bilmedi kıymetini tek bir sevgilim var diyordu öbür dünyada
kavusmuşmudur bilinmez ama ondan bana bir göz yaşı şişesi kaldı sevgi sevdası sevebilme gücü çok kuvvetli olanları tez ölüyor nedense Saygılarımla Ayvaz Şair