Kyrie
9.12.2007 01:38:51Keyifle yorum yapacağım şiire geldim. Hadi bismillâh:))
Öncelikle sizin şiirlerinizi okurken ki defalarca söz etmişimdir bundan; sizin hikayenizi değil, hayatı yaşayan herkesin hikayesini okuyor gibi hissediyorum. Şiirde kendini, acılarını, tasalarını, hayata karşı duruşunu anlatan şair, aynı zamanda kendi gibi olanı da olmayanı da şiirin içine çekerek evrensellik boyutuna geçiyor üslubuyla...
Teknik boyutuna gelirsek, yukarıdaki bir okurun söylediği gibi saymadım ünlüleri ünsüzleri ama...:))
"damarımıza çakılan çiviler
umut dolu kiler...."
"kır çiçeğiyle kar çiçeği "
"yüreğim tıka basa sen;
geçerken demir köprüden tren,"
gibi mısralarda güzel bir şarkı dinliyormuş gibi bir etki bırakması okur üstünde, alkışlanması gereken bir beceri. Bütün bu güzelliklerinin ötesinde belki şairi de okuru da şaşırtacak bir yere takıldım ve hayran oldum;
Beni unutma.
Bunu unutma.
Beni unutma diye biten mısradan sonra, yepyeni bir bölümde bunu unutma... diye başlayan mısra... İşte ben böyle ince işçilikleri olan şiirleri unutamıyorum.
Saygılarım ve tebriklerimle...