0
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
923
Okunma
çok yönlü gezintisini
duygu sezgisiyle çoğaltabilen
ilgili ızdırabını su yolu etmiş biri için
biraz yüksekten akıyordu ırmak
köpürüp daldı sisli ıslaklığa
korkusunun kolunu kısacık ana bırakıp
çabuk umut edilen bir cesaret gücüyle
ve kendi iniltisine aldırmadan
öpüşüverdi yarasalarla
çocuk acısıyla ürkütülmüş güvercindi
yaralarını saran ormana koşuyor
yeşilin soluğuna karışıp buharlaşıyordu
konuşunca bütün yağmurlar bulut
fena bir sırt ağrısıyla tökezledi dağ
umut bağlayıp meyline dolan çiçekler gibi
yeniden diriltmek istiyordu baharı
bir top karanlığa dalıp
sonsuzluğun rehavetiyle buluştu
tanrı tanımaz koşuşturmalar
hız alan bukalemunların serabı
mutlu olup tavanlarını süslediler yuvaların
elimizi çekip sevgimizin doruğuna dayandık
sevilmekmiş oysa sevmek.
