0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
713
Okunma
dön tekrara büyü
yanıltılmış her gerçeğin bir sonu var
logar kapağını kıstı mıstık
kapanmayan fermuarını düşündü
uzay şehir ve mahalle
labirent çıkıntılarıyla anlamsızlaşan
sonsuz çizgi versiyonunu kucaklarken tadılmış
rüya ırmaklarını dinledik
üçe üç karanlıkların içinde
ramak kalmışken telaşlanmaya
ceviz ağacından komşu balkona
ince düşler içinde bir
akseden infilaklar biriktirdim
o gece
ölümsüzlüğünü dinledim kendi içimin
rahat ve koşulsuz sarılıverdi
üzüntü yumağını tırmalayan kedi.
