Sonsuzluğun ortasında çoğalır bazen düşler
Bazen de öksüz bir su damlacığında
Umutla beklenir gece
Nice düşlere gebe.

Hadi bir şiir ört üzerine gecenin
Ay zifirde üşümesin
Girmesin hiç araya yalnızlığın gölgesi
Güneşin başka gönüllere gittiği şu vakit
Şiirin kanıyla yoğrulsun gece.

Mavi bir göz dumanı bürüdükçe havayı
Sevdalar sarar toprağı
Çiçeğinde diken diken hatıraların gölgesi
Tesellisi sen hali
Özlemin doruklarında
Binlerce hasreti boğar
Vuslatın ben hali.

Boy verirken günün kökleri güneşin rahmetine
Ilık ılık damlar gülden rayiha
Bir acayip gölge sızar bu şehre
Sebebi sen hali
Çorak toprakların üzerine düşer
Ufkun ben hali.

Maviye çaldıkça umutlar
Gökyüzüne yazılır hayatın ayetleri
Ardında ayrılıklar kalır, hüzünlerle, yalnızlıklar
Büyür yavaş yavaş sevdanın gülüşleri
Bir aydınlık doğar kaf dağının ardından
Dolunayın sen hali
Tomurcuğa durmuş gülleri okşar
Işıltısı ben hali.

Perde perde yayılırken sonsuzluğa sevgiler
Tam işte o an
Aşkın ritmine kapılır mızrap
Nefesinde titrer yüreğin telleri
Bir edalı şiir doğar akşamların koynundan
Bir öpücük kondurur temiz, pak alınlara
Binlerce hayal sevgiye açar
Sebebi sen hali
Ağladıkça şarkılar penceremin önünde
Gözü yaşlı imgelere usulca diz çöker
Şiirlerin ben hali.

Yüksel Beyocaktan