Dar sokaklarda basıldı bilinmezin mührü
Kapkara
Hesapsız kitapsız
Geçmişin geleceğinde kayboldu pembe anlar
Yaslandı özlem bin yıllık duvara
Yorgun kaldırım taşları bile şimdi
Sorgusuz infazlarda.

Dolandı dağların dumanı sessiz sedasız
Daha kaç şafak sökümü, kaç gece ölümü
Kaç mevsim, kaç takvim
Çığlıklara ilmek.

Yaşam mezbahasında eski yüzler, eski sesler
Hayatın sancısına isyanda
Duygular bin yıllık secdeye yatmış
Sevgiler savunmasız
Fırtına, kar, boran
Öylesine talanda.

Düne boş verdim ya
Yarınlara mola
Hasretler kaç adım
Vuslat daha kaç nefes.

Kalemler yazmaz, mürekkep kusmaz
Kırsan kırılmaz, yaksan yakılmaz
Namlu ucunda akıl
Bir avuç düş gibi tarifi imkansız.

Dar sokak sükut
Aynaların diğer yüzünde zaman
Su misali dupduru
Arsız dikenleriyle ayazda kalan
Hayatın senfonisinde kıpkızıl bir gül
Güz vurgunu.

Kayıp şehrin sokakları dar
Bir şiirin buğusunda kavrulmuş yitikler
Külleri ateşe dönmüş
Öylesine sıcak, öylesine har
Kendi hiçliğinde göçte
Geniz yakan ayrılıklar.

Ay kanaması gecelerde
Buram buram bir turuncu yağıyor
Ay çiliyor şimdi
İmkansızlığın sınırında
Dar sokak hüzün karası
Kendi isyanında.

Kalemim zehir zemberek
Esen rüzgarın hükmünde
Dizeler diz çökmüş
Yüreğimin közünde
Esir olmuş sözlerim
Sunağa yatırılmış
Küçücük bir mavide.

Vazgeçtim
Gök kuşağını aradım yoktu
Üşüdüm dar sokakta.

Yüksel Beyocaktan