Dağladın yüreğimi tıpkı bir ateş gibi
Belki ondan bilmem ki yorgunum bu günlerde
Dilindeki sözlerin zehir zemberek gibi
İşte ondan sana ben kırgınım bu günlerde.

Söyler misin nedendi bu karanlık ardından
Düşürdünya beni sen ocağından yurdundan
Bıktım artık her türlü oyunundan derdinden
İşte ondan sana ben dargınım bu günlerde.

Ne ruhuma özüme ne yanıma yakıştın
Hiç bana yaz olmadın hep ömrümde bir kıştın
Beni her gün öldürdün zehir gibi akıştın
Bak yine ondan işte durgunum bu günlerde.

Sana hoşça kal desem buna dilim varmıyor
Gözüme perde inmiş gerçekleri görmüyor
Ne kadar istesemde gözüm yolu sarmıyor
İşte ondan belki de vurgunum bu günlerde.

Artık bana yeniksin hiç boşuna vuruşma
Rakibim değilsin ki benimle hiç yarışma
Var git artık yoluna düşlerime karışma
Bak gözünden gönlünden sürgünüm bu günlerde.

Adına hayat derler var gücümle yarıştım
Bana sevgi ol diye düşmanımla barıştım
Ölüm denen sınıra inan ki bir karıştım
Şimdi işte hep böyle gerginim bu günlerde.

Yüksel Beyocaktan