Hiç düşündün mü?
Bir baş’ın altına yastık oldun mu?
Öyle sandığın gibi kolay değildir yastık olmak
Yastığın çilesi çoktur
Bazen gözyaşlarını içine çeker saklar
El âleme göstermez
Gün olur burnunun suyunu siler tiksinmez…

Öyle anlar gelir ki
Yorulduğunda başını koyunca dinlendirir
Eğer kendinle barışık olmazsan
An gelir batar!
Huzuru bulmuşsan
Hayat ile barışık isen kuş tüyü
Kaz tüyü olur.
Dertlerle boğuşurken
Kas katı kesilir taş olur…

Soğuk kış günlerinde sarılıp ısınırsın
Bir bakmışsın
Sevdiğin kişi yerine koyup
Sarmalayıp pembe rüyalara dalıp uyumuşsun
Bir gün de terk edilen sevgili olursun
Yumruklar, azarlar lime lime edersin…

Öyle yastık deyip geçmeyin!
Üç liraya beş liraya aldım diye de böbürlenmeyin
Yastık olmak zor zanaat
Velhasıl
Hiç kimsenin harcı değil
Hele hele kuş tüyü de olsa
Herkesin kaldırabileceği bir yük değil…

Yastık olmak
Kan ter içerisinde düşlere dalıp
Sıçrayarak uyandığın
Korkudan dudaklarının uçukladığı zaman
Sığına bildiğin tek güvenli liman
Mutluluğunun tebessümlerini
Hiç kimseyle paylaşamadığın umutsuzluklarının
Hüzünlerini karşılıksız saklayan
Sırdaş olmaktır.

Söyler misin şimdi
Bütün bunları
Hatta daha fazlasını istesem
İyi günümde
Kötü günümde
Her an alıp verdiğim nefesim kadar yakın
Ağustos sıcağında hafif bir meltem
Ocak soğuklarında
Çölde esen ılık bir yel gibi
Yastığım olur musun?

Mustafa KARAAHMETOĞLU
11.02.2016